donderdag 20 december 2007

Donderdag 20 december 2007


Verslag van Staf:
Hallo broer, wat ik nu zal proberen te beschrijven grenst bijna aan het onwaarschijnlijke. Vooreerst waren die eerste drie dagen zo overweldigend, iedereen en alles kwam op me af. Op het strand zelf was er geen verbinding met gsm mogelijk, tenzij dat je als alpinist in de torenhoge duinen klom, hetgeen vriend tjerk natuurlijk gedaan heeft. Dus eerste dag maandag kwam alles hier op gang, alle denkbaar materiaal, bulldozers, kranen, pompen, tientallen trucks en jeeps en honderden toeschouwers en journalisten. Alles was kwestie van tijd. Als bezeten zijn we allen aan het delven gegaan, pompengeinstalleerd. Askoy lag maar enkele cm nog boven strandniveau. Op bepaald moment, met nog 1 uur tijd voor hoogtij, werden 2 zware stalen kabels rond de achtersteven van askoygebracht, en via zware tussenkatrollen naar 3 bulldozers vastgemaakt. Met luid geknars kwam alles onder spanning, tot ploteling een van de zware 3 cm dikke kabels het begaf met luide klap. ontgoocheling alom, tijd liep af, en we hadden geen alternatief. al ons materiaal moest inderhaast in veiligheid worden gebracht voor hoog tij. we besloten om de dag erop `n twede poging te ondernemen. Samen met de hele ploeg s`nachts op strand geslapen in tenten, auto`s, geimproviseerde barbecue met versgevangen vis, gekregen van de vele enthousiaste n zeelanders. Noel en de ganse falmilie druk in de weer fantastische familie! Bij `n kampvuurtje nog wat nagepraat om onze ontgoocheling weg te werken en te drinken! Volgende dag opnieuw aan de slag, de moeizaam gegraven put was door hoogtij voor meer dan de helft toegeslipd. Back to zero, weer uren gepompt en gegraven, `n special beschermingsplaat aangebracht aan de voet van de achtersteven, en terug 2 zware kabels met takels opgespannen. Opnieuw volle trekkracht, opnieuw breekt deze keer `n zware sluiting. Askoy beweegt geen milimeter! Ontgoocheling alom, spoedberaad met het ganse team, zie begin van wanhoop en vertwijfeling, het schip is nog te zwaar, er zitten nog tonnen zand verzwaard met koolstof in het schip. Uiteindelijk komen we akkoord om morgen en derde poging te doen, ik geef toestemmimg om desnoods stukken uit het dek te breken om nog meer zand engewicht eruit te gooien. Woensdag lmorgen vroeg duiken Tjerk en ik, samen met Lindsay en nog 3 andere vrijwilligers binnen in het schip met schoppen en gedurende 2 uur scheppen de loodzware mengeling van zand en koolstof uit het schip. `n Kraan doet het middenschip, spanning alom, er wordt nu `n zware ketting rond de achtersteven geplaatst, bulldozer op hun plaats, `n derde kabel op de neus vastgemaakt, `n kraan met lange arm en schop duwt tegen de mastvoet, en voor het eerst woredt askoy wakker geschud links - rechts en dan die enorme opluchting, langzaam, cm per cm schuift askoy uit z`n graf, bergopwaarts. Geroep alom> Nu wordt het`n gevecht tegen tijd en tij! Terwijl de eerste bulldozer al in `t waterkomt sleuren ze wanhopig verder, iedereen houdt z`n adem in, maar het lukt! Met letterlijk het water op de hielen trekken we Askoy uit de greep van de Zee. Ik kan je onmogelijk de opluchting van iedereen en mezelf beschrijven. Beste Piet, ik zou nog uren verder kunnen, maar het voornaamste is geschied. Vele groeten van ons allen aan iedereen. In ieder geval het ganse team hier was gwoon fantastis, de geest van Brel zat er goed in !
Bedankt voor moedgevende reacties want ik heb ze nodig .Er is nog massa's werk, tonnen zand en rommel verwijderen.
Als alles goed gaat begin ik morgen aan de stoel die Geert Maene Ontworpen heeft en waar de boot moet in geplaatst worden voor het transport.
Bedankt Geert nu ga ik vlug verderwerken want het water gaat af.
Groetjes Tjerk